Mısırı mısır yapan verimli toprağıdır..Halkın çoğu çiftliklerde yaşardı ve yetiştirdikleri ekinlerle beslenirlerdi.Bu da ekonominin bel kemiğini oluşturdu. Para kullanmazlardı,para kullanmadıklarından borçlar, maaşlar, pazardaki alışveriş takas yolu ile yapılırdı ve genelde bu iş için buğday kullanırlardı. Mısırlı çiftçiler mısır fasulye gibi bakliyat, buğday ve arpa gibi ürünler yetiştirirlerdi. Buğdayı ekmek yapımı için arpayı ise bira yapımında kullanırlardı. Birayı genelde halk kullanırdı. Tatlı ihtiyacını ise bal ile karşılarlardı. Çiftçiler sığır, keçi, domuz, koyun ve eşek yetiştirirlerdi. Halk domuz etini yaygın kullanırlardı. Çünkü sığır eti pahalıydı. Nil nehrinden dolayı topraklar verimliydi ve balıkçılık yaygındı.
Buğday ve arpalar taş ve demir başlı oraklarla kesilirdi. Başları tahtalara sürterek sopalardan ayıklanıyordu. Kadınlar dışında hasat zamanında çocuklar dahi herkes işe giderdi. Topraklar firavuna aitti ve toprağı vergi ile işlerlerdi. Tarihçiler Eski Mısır'ı eski, orta ve yeni olarak 3 krallığa bölmüştür.Mendes parfüm ve şarapları ile meşhur canlı ticaret ve din merkezidir. Ancak 4000 ve 500 yıl süren uzun bolluk ve ferahlıktan sonra kargaşa çıkmıştır. Mendes halkı için koç tanrı'nın savaş ve gücün, şehirde oturanlar için bereket ve bolluk getirildiğine inanırlardı.
Tapınaklar kireç taşları ile yapılmıştır ve daha sonra parçalanarak başka bina yapımında kullanılmış. Şehrin kıyısında limanlar bulunur ve bu limanlarda başka ülkelerden gelen yağ, kereste gibi mallar buğday ile takas edilirdi. Zenginler keresteleri kullanırken fakirler palmiye kütüğünü kıllanırlar evler tahta olmadığından kerpiçlerle yapılırdı ve süslenip boyanırdı. Evlerde su musluğu ve kanalizasyon bulunmadığından evler sürekli temizlenir çöpler sokağa atılırdı. Bu da hijyenik değiller demekti.. Sıcakkanlı insanlardı ve dış görünüşlerine önem verirlerdi. Günümüzde mısır pamuk yetiştiricisi iken eskiden böyle bir şey yoktu. Dokuma tezgâhı ile keten dokunurdu. Köylülerde uzun peştamal yeterli iken zenginler için uzun etek ve bunu süsleyen şal kullanılırdı. Mısırlı kadınlar giyim ve modaya önem verirlerdi. Zenginler deriden fakirler ise sazdan ibaret sandalet giyerlerdi. Eski mısırda deodorant, tüy dökücü ve kırışıklığı giderici kremler vardı. Saçları kel olduğundan güneşin sıcaklığından korunmak için peruk takarlardı ter kokusunu gidermek için güzel kokulu bal mumundan yapılmış taçlar takarlardı. Bal mumu güneşte eridikçe koku salardı. Eski mısırda yaşam şekli bir bakıma nerede yaşadığına bağlıydı. Mesela thebeş dini merkezli Darul Medine'de ise sanatçı ve işçilere ait bir kasabaydı. Darul Medine'de evler yazın sıcak kışın soğuktu. İş haftası 9 gündü. Eski mısırda erkek egemenliği vardı. Ama kadınlara da hak verilmiştir.kadınlar12-13 yaşlarında ergin oluyordu. Ailelerin izin verilmesiyle törensiz evlenirlerdi, boşanma her iki tarafta yapabilirdi.
Mısır’ın büyük bir medeniyet olmasında Firavunların otoritesinin ve ordularının gücü yatmaz. Mısır’ı Mısır yapan şey Nil’in siyah ve verimli toprağıdır. Her yıl Nil taşarak toprağı sular ve çölü insanlardan uzak tutar. Ve böylece Mısır bolluk içinde yüzebiliyordu. En görkemli yıllarında Mısır’ın nüfusu 7 milyondu ve büyük çoğunluğu çiftliklerde yaşıyordu. Yetiştirdikleri ekinler ekonominin bel kemiğini oluşturuyordu. Para kullanılmadığı için maaş ve borçlar takas usulü ile gerçekleştiriliyordu. Bu iş için genellikle buğday kullanılırdı. Mısır’da en çok ihtiyaç duyulan şey kereste idi. Topraklar hayvanlar tarafından sürülürken çiftçiler fasulye, mercimek, sebze ve bakliyatta ekiyordu. Arpa ve buğdayı gündelik yemeklerinde kullanıyorlardı. Halktan kişiler bira tüketirken, kraliyet ailesinden varlıklı kişiler şaraba değer veriyordu. Bunu yanında pırasa, soğan, sarımsak, hurma ve turunçgiller her yerde yetiştiriliyordu. Çiftçiler sığır, domuz, eşek, koyun, keçi besliyorlardı. Halk domuz eti yerken varlıklı insanlar daha çok sığır etiyle besleniyordu. Ekinler tunç ve bakırdan yapılmış oraklarla biçiliyordu. Kadınlar tarlalarda çalışmıyordu. Mısır topraklarının çoğu Firavun’a ya da büyük tapınaklara aitti. Kereste ve değerli yağlar, buğday ve şarapla takas edilirdi. Sokakları iç içe geçmiş dar bir görünüme sahipti. Evleri kerpiçten yapılırdı. Zengin insanlar müstakil tarz evlere sahipti. Mısır insanları sıcakkanlı insanlardır, pazarlarda ve tapınaklarda bir araya gelerek sohbetler ederlerdi. Bu nedenle dış görünüşlerine çok dikkat ederlerdi. Firavundan köylüye kadar herkes makyaj yapardı ve kimse makyaj yapmadan dışarı çıkmazdı. Mısır kadınları ev işlerinde çalışır kandil yapardı, erkeklerle eşit haklara sahiplerdi. Mısırlılar müziği çok severlerdi, fakat müziklerinin neye benzediğini bilmemiz imkânsızdı.
Mısır’ı Mısır yapan şey Nil’in siyah ve nemli toprağıdır. Halk tarlada çalışıyordu ve köyden tarlaya su taşımak için şaduf (Shaduf) :
(Su kaldıracı.Sulamada kullanılan kova ve makaradan oluşmuş ilkel araç.Kuyu ağzından veya başka bir su kaynağından yaklaşık 3 m uzakta,toprağa gömülü,üzerinde bir çatal bulunan ağaçtan yapılan bir desteğe sahip bulunan ve suyu yeraltından çıkarmaya yarayan düzeneğin adı.)kullanırdı.Mısır en şaşaalı döneminde 7 milyon nüfusa sahipti.İnsanlar çiftlikte yaşıyorlardı.Çiftçiler sayesinde şehir ayakta kalıyordu.Alışveriş ve borçlar takas yoluyla yapılırdı.Gündelik yemeklerinde ençok kullandıkları en önemli iki ekin buğday ve arpaydı.Buğday ekmek yapımında, arpa ise bira yapı mında kullanılırdı.Tatlı ihtiyaçlarını bal ile karşılarlardı.Sığır, koyun, keçi, domuz gibi hayvanları da yetiştirirlerdi.Sığır eti pahalı olduğu için varlıklı kimseler kullanırdı.Balıkçılıkta yaygındı. Kadınlar tarlalarda çalışmıyordu ancak hasat zamanı çoluk çocuk hep beraber çalışırlardı.
Hasat zamanı vergi ödenirdi. Mısır, eski, orta ve yeni olmak üzere 3 krallık çağına bölünmüş.Mendes gibi büyük şehirleri de vardı.Mendes, parfüm ve şaraplarıyla ünlüdür.Açlık ve salgın hastalık yaygındı.Koç tanrıya inanırlardı ve onlar için çok önemliydi.Onlar için gücün ve iktidarın simgesiydi. Mendes’ in en parlak dönemi M.Ö 600 ve 330 yılları arasıdır.Yunanistan gibi uzak ülkelerden getirilen yükler Mendes limanına bırakılırdı.Kereste ve değerli yağlar Mısır altını ve şarabı ile takas edilirdi.Evler kalın tuğlalardan yapılırdı.Evlerinin içini temizlerlerdi, ancak sokaklar kötü durumdaydı.Sevgililer birbirlerine kardeşim diye mektuplar yazarlardı(!)
Buğday ve arpalar taş ve demir başlı oraklarla kesilirdi. Başları tahtalara sürterek sopalardan ayıklanıyordu. Kadınlar dışında hasat zamanında çocuklar dahi herkes işe giderdi. Topraklar firavuna aitti ve toprağı vergi ile işlerlerdi. Tarihçiler Eski Mısır'ı eski, orta ve yeni olarak 3 krallığa bölmüştür.Mendes parfüm ve şarapları ile meşhur canlı ticaret ve din merkezidir. Ancak 4000 ve 500 yıl süren uzun bolluk ve ferahlıktan sonra kargaşa çıkmıştır. Mendes halkı için koç tanrı'nın savaş ve gücün, şehirde oturanlar için bereket ve bolluk getirildiğine inanırlardı.
Tapınaklar kireç taşları ile yapılmıştır ve daha sonra parçalanarak başka bina yapımında kullanılmış. Şehrin kıyısında limanlar bulunur ve bu limanlarda başka ülkelerden gelen yağ, kereste gibi mallar buğday ile takas edilirdi. Zenginler keresteleri kullanırken fakirler palmiye kütüğünü kıllanırlar evler tahta olmadığından kerpiçlerle yapılırdı ve süslenip boyanırdı. Evlerde su musluğu ve kanalizasyon bulunmadığından evler sürekli temizlenir çöpler sokağa atılırdı. Bu da hijyenik değiller demekti.. Sıcakkanlı insanlardı ve dış görünüşlerine önem verirlerdi. Günümüzde mısır pamuk yetiştiricisi iken eskiden böyle bir şey yoktu. Dokuma tezgâhı ile keten dokunurdu. Köylülerde uzun peştamal yeterli iken zenginler için uzun etek ve bunu süsleyen şal kullanılırdı. Mısırlı kadınlar giyim ve modaya önem verirlerdi. Zenginler deriden fakirler ise sazdan ibaret sandalet giyerlerdi. Eski mısırda deodorant, tüy dökücü ve kırışıklığı giderici kremler vardı. Saçları kel olduğundan güneşin sıcaklığından korunmak için peruk takarlardı ter kokusunu gidermek için güzel kokulu bal mumundan yapılmış taçlar takarlardı. Bal mumu güneşte eridikçe koku salardı. Eski mısırda yaşam şekli bir bakıma nerede yaşadığına bağlıydı. Mesela thebeş dini merkezli Darul Medine'de ise sanatçı ve işçilere ait bir kasabaydı. Darul Medine'de evler yazın sıcak kışın soğuktu. İş haftası 9 gündü. Eski mısırda erkek egemenliği vardı. Ama kadınlara da hak verilmiştir.kadınlar12-13 yaşlarında ergin oluyordu. Ailelerin izin verilmesiyle törensiz evlenirlerdi, boşanma her iki tarafta yapabilirdi.
Mısır’ın büyük bir medeniyet olmasında Firavunların otoritesinin ve ordularının gücü yatmaz. Mısır’ı Mısır yapan şey Nil’in siyah ve verimli toprağıdır. Her yıl Nil taşarak toprağı sular ve çölü insanlardan uzak tutar. Ve böylece Mısır bolluk içinde yüzebiliyordu. En görkemli yıllarında Mısır’ın nüfusu 7 milyondu ve büyük çoğunluğu çiftliklerde yaşıyordu. Yetiştirdikleri ekinler ekonominin bel kemiğini oluşturuyordu. Para kullanılmadığı için maaş ve borçlar takas usulü ile gerçekleştiriliyordu. Bu iş için genellikle buğday kullanılırdı. Mısır’da en çok ihtiyaç duyulan şey kereste idi. Topraklar hayvanlar tarafından sürülürken çiftçiler fasulye, mercimek, sebze ve bakliyatta ekiyordu. Arpa ve buğdayı gündelik yemeklerinde kullanıyorlardı. Halktan kişiler bira tüketirken, kraliyet ailesinden varlıklı kişiler şaraba değer veriyordu. Bunu yanında pırasa, soğan, sarımsak, hurma ve turunçgiller her yerde yetiştiriliyordu. Çiftçiler sığır, domuz, eşek, koyun, keçi besliyorlardı. Halk domuz eti yerken varlıklı insanlar daha çok sığır etiyle besleniyordu. Ekinler tunç ve bakırdan yapılmış oraklarla biçiliyordu. Kadınlar tarlalarda çalışmıyordu. Mısır topraklarının çoğu Firavun’a ya da büyük tapınaklara aitti. Kereste ve değerli yağlar, buğday ve şarapla takas edilirdi. Sokakları iç içe geçmiş dar bir görünüme sahipti. Evleri kerpiçten yapılırdı. Zengin insanlar müstakil tarz evlere sahipti. Mısır insanları sıcakkanlı insanlardır, pazarlarda ve tapınaklarda bir araya gelerek sohbetler ederlerdi. Bu nedenle dış görünüşlerine çok dikkat ederlerdi. Firavundan köylüye kadar herkes makyaj yapardı ve kimse makyaj yapmadan dışarı çıkmazdı. Mısır kadınları ev işlerinde çalışır kandil yapardı, erkeklerle eşit haklara sahiplerdi. Mısırlılar müziği çok severlerdi, fakat müziklerinin neye benzediğini bilmemiz imkânsızdı.
Mısır’ı Mısır yapan şey Nil’in siyah ve nemli toprağıdır. Halk tarlada çalışıyordu ve köyden tarlaya su taşımak için şaduf (Shaduf) :
(Su kaldıracı.Sulamada kullanılan kova ve makaradan oluşmuş ilkel araç.Kuyu ağzından veya başka bir su kaynağından yaklaşık 3 m uzakta,toprağa gömülü,üzerinde bir çatal bulunan ağaçtan yapılan bir desteğe sahip bulunan ve suyu yeraltından çıkarmaya yarayan düzeneğin adı.)kullanırdı.Mısır en şaşaalı döneminde 7 milyon nüfusa sahipti.İnsanlar çiftlikte yaşıyorlardı.Çiftçiler sayesinde şehir ayakta kalıyordu.Alışveriş ve borçlar takas yoluyla yapılırdı.Gündelik yemeklerinde ençok kullandıkları en önemli iki ekin buğday ve arpaydı.Buğday ekmek yapımında, arpa ise bira yapı mında kullanılırdı.Tatlı ihtiyaçlarını bal ile karşılarlardı.Sığır, koyun, keçi, domuz gibi hayvanları da yetiştirirlerdi.Sığır eti pahalı olduğu için varlıklı kimseler kullanırdı.Balıkçılıkta yaygındı. Kadınlar tarlalarda çalışmıyordu ancak hasat zamanı çoluk çocuk hep beraber çalışırlardı.
Hasat zamanı vergi ödenirdi. Mısır, eski, orta ve yeni olmak üzere 3 krallık çağına bölünmüş.Mendes gibi büyük şehirleri de vardı.Mendes, parfüm ve şaraplarıyla ünlüdür.Açlık ve salgın hastalık yaygındı.Koç tanrıya inanırlardı ve onlar için çok önemliydi.Onlar için gücün ve iktidarın simgesiydi. Mendes’ in en parlak dönemi M.Ö 600 ve 330 yılları arasıdır.Yunanistan gibi uzak ülkelerden getirilen yükler Mendes limanına bırakılırdı.Kereste ve değerli yağlar Mısır altını ve şarabı ile takas edilirdi.Evler kalın tuğlalardan yapılırdı.Evlerinin içini temizlerlerdi, ancak sokaklar kötü durumdaydı.Sevgililer birbirlerine kardeşim diye mektuplar yazarlardı(!)
Comments
Post a Comment