Tasmanya Soykırımı(Aborjin Soykırımı)
1828-1832 yılları arasında yapılan kara savaş adı ile kaydedilen ilk çağdaş soykırım örneğidir.
Kara Savaş çatışmaları safkan tasmanyalıları yok etmeye yönelik bir soykırım olarak tarihe geçmiştir.
Tasmanya olayı Avustralya'daki soykırımın bilinen ilk ve tek örneklerindendir..
Tasmanya bölgesine ilk olarak 1803 yılında britanyalı yerleşmiştir, 1803 yılındaki yerli nüfusunun 4.000 ilâ 9.000 civarında olduğu tahmin edilmektedir..
Tasmanya'daki britanyalıların nüfus artışı yıldan yıla 1817-1830 yılları arasında 2.000'den 23.000'e ulaşmış, 75 yıl boyunca uygulanan britanya politikası ile çoğunluğu 1803-1847 yılları arasında 4.000 ilâ 7.000 arasındaki tasmanya yerlisi populasyonu yerlilerinin azalmasına yol açmıştır.
1835 yılında ise sağ kalan son 300 tasmanya yerlisinin konduğu ve gulag olarak adlandırılan flinders adası toplama kampı 1847 yılında kapatıldığında yalnızca 46 tasmanya yerlisinin hayatta kalabildiği tespit edilmilştir. En son erkek "safkan" tasmanya yerlisi 1869 yılında yaşama veda eden William Lanne, ve en son"safkan" tasmanya yerlisi kadın ise 1876 yılında yaşama veda eden Truganini'dir ve "Tasmanya yerlilerinin sonuncusu" olan Truganini'nin geride bir avuç "yarımkan" bırakarak ölmesiyle soykırım tamamlanmıştır. Tasmanya dillerini akıcı biçimde konuşabilen son kişi ise "yarımkan" Fanny Cochrane Smith (1834–1905) olup ölümü üzerine Tasmanya dilide tamamen ortadan kalkmıştır...
1803 yılındaki britanya sömürgeleştirilmesi öncesinde tasmanya yerlilerinin nüfusu 3.000–15.000 arasında olduğu tahmin edilmektedir.
Tasmanya yerlilerinin popülasyon'un kırılmasında yaşanan salgın hastalıklarda çatışmalar kadar etkisi olmuştur..
Tasmanya Soykırımı, ünlü polonyalı sosyolog Bauman'ın tanımladığı gibi modern soykırımın bürokratik profiline uymayan bir soykırımdır.
Yale Üniversitesi'nden soykırım tarihçisi Madley'e göre, Avustralya'daki Tasmanya Soykırımı birçok yönden Amerika'daki Yuki Soykırımı ile güneybatı Afrika'daki Herero Soykırımına benzetilmektedir.
Her üçünde de kendini insan olarak vasıflandıran birçok beyaz yerleşimci tarafından yerliler subhuman («insan-altı, alt-insan : insan olmayan, insanla aynı kategoride bulunmayan, insandan daha aşağıda bulunan») olarak görülmüştür. Sosyal Darwinizm insan evriminin en alt aşağı basamağında Tasmanya yerlilerini sınıflandırır. 19. yüzyılda yaygın biçimde Tasmanya yerlilerinin modern insan (Homo sapiens sapiens) ile onun primat ataları arasında bağlantı halkası olduğuna inanılırdı. Evrim (naturalistic evolution) varsayımları göz önüne alındığında, Tasmanya yerlileri genellikle insandan daha aşağıda görülmüş ve sonuç olarak birçok kişi onlara hayvanlar gibi davranmanın ahlaksız ve yanlış olmadığına kendini inandırmıştır.
1828-1832 yılları arasında yapılan kara savaş adı ile kaydedilen ilk çağdaş soykırım örneğidir.
Kara Savaş çatışmaları safkan tasmanyalıları yok etmeye yönelik bir soykırım olarak tarihe geçmiştir.
Tasmanya olayı Avustralya'daki soykırımın bilinen ilk ve tek örneklerindendir..
Tasmanya bölgesine ilk olarak 1803 yılında britanyalı yerleşmiştir, 1803 yılındaki yerli nüfusunun 4.000 ilâ 9.000 civarında olduğu tahmin edilmektedir..
Tasmanya'daki britanyalıların nüfus artışı yıldan yıla 1817-1830 yılları arasında 2.000'den 23.000'e ulaşmış, 75 yıl boyunca uygulanan britanya politikası ile çoğunluğu 1803-1847 yılları arasında 4.000 ilâ 7.000 arasındaki tasmanya yerlisi populasyonu yerlilerinin azalmasına yol açmıştır.
1835 yılında ise sağ kalan son 300 tasmanya yerlisinin konduğu ve gulag olarak adlandırılan flinders adası toplama kampı 1847 yılında kapatıldığında yalnızca 46 tasmanya yerlisinin hayatta kalabildiği tespit edilmilştir. En son erkek "safkan" tasmanya yerlisi 1869 yılında yaşama veda eden William Lanne, ve en son"safkan" tasmanya yerlisi kadın ise 1876 yılında yaşama veda eden Truganini'dir ve "Tasmanya yerlilerinin sonuncusu" olan Truganini'nin geride bir avuç "yarımkan" bırakarak ölmesiyle soykırım tamamlanmıştır. Tasmanya dillerini akıcı biçimde konuşabilen son kişi ise "yarımkan" Fanny Cochrane Smith (1834–1905) olup ölümü üzerine Tasmanya dilide tamamen ortadan kalkmıştır...
1803 yılındaki britanya sömürgeleştirilmesi öncesinde tasmanya yerlilerinin nüfusu 3.000–15.000 arasında olduğu tahmin edilmektedir.
Tasmanya yerlilerinin popülasyon'un kırılmasında yaşanan salgın hastalıklarda çatışmalar kadar etkisi olmuştur..
Tasmanya Soykırımı, ünlü polonyalı sosyolog Bauman'ın tanımladığı gibi modern soykırımın bürokratik profiline uymayan bir soykırımdır.
Yale Üniversitesi'nden soykırım tarihçisi Madley'e göre, Avustralya'daki Tasmanya Soykırımı birçok yönden Amerika'daki Yuki Soykırımı ile güneybatı Afrika'daki Herero Soykırımına benzetilmektedir.
Her üçünde de kendini insan olarak vasıflandıran birçok beyaz yerleşimci tarafından yerliler subhuman («insan-altı, alt-insan : insan olmayan, insanla aynı kategoride bulunmayan, insandan daha aşağıda bulunan») olarak görülmüştür. Sosyal Darwinizm insan evriminin en alt aşağı basamağında Tasmanya yerlilerini sınıflandırır. 19. yüzyılda yaygın biçimde Tasmanya yerlilerinin modern insan (Homo sapiens sapiens) ile onun primat ataları arasında bağlantı halkası olduğuna inanılırdı. Evrim (naturalistic evolution) varsayımları göz önüne alındığında, Tasmanya yerlileri genellikle insandan daha aşağıda görülmüş ve sonuç olarak birçok kişi onlara hayvanlar gibi davranmanın ahlaksız ve yanlış olmadığına kendini inandırmıştır.
Comments
Post a Comment